Στόχος της Δράσης είναι η διερεύνηση από τους/τις μαθητές/τριες των τρόπων διασκέδασης κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, η επικοινωνία με τους γονείς και τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, η ανταλλαγή εμπειριών και ο προβληματισμός σχετικά με την αλλαγή, αλλά και τα κοινά στοιχεία αυτών των τρόπων διασκέδασης. Είναι εντέλει η ενίσχυση της διαγενεακής επικοινωνίας και η ανάδειξη τμημάτων λαϊκού πολιτισμού, προφορικής ιστορίας και τοπικής ιστορίας.
Σύνδεση με:
1. Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών Ιστορίας και Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών Ιστορίας (ΦΕΚ 303 /Β΄/13-03-2003)
2. Πρόγραμμα Σπουδών «Δράσεις Ενεργού Πολίτη» του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου (ΥΑ υπ. αριθμ. 130372/ΓΔ4 (ΦΕΚ 6048/Β΄/1-11-2024).
Οι μαθητές/τριες θα είναι σε θέση να:
συλλέγουν και καταγράφουν προφορικές μαρτυρίες για την ψυχαγωγία των προηγούμενων γενεών,
αναλύουν και συγκρίνουν μορφές διασκέδασης διαφορετικών δεκαετιών και περιοχών (αστικό/αγροτικό περιβάλλον),
αναδεικνύουν τη σημασία της διαγενεακής επικοινωνίας και της προσωπικής αφήγησης στην κατανόηση της ιστορίας,
συνδέουν προσωπικά, οικογενειακά και τοπικά βιώματα με την πολιτισμική ταυτότητα,
αποτυπώνουν την προσωπική τους οπτική για την ποιότητα της διασκέδασης,
σχεδιάζουν και παρουσιάζουν δημιουργικά προϊόντα, αξιοποιώντας διαφορετικά μέσα (ψηφιακά, καλλιτεχνικά, αφηγηματικά).
Η δράση ξεκινά με ανοιχτή συζήτηση στην τάξη σχετικά με το τι σημαίνει διασκέδαση, πώς διασκεδάζουμε σήμερα και πώς διασκέδαζαν παλαιότερα. Ο/Η εκπαιδευτικός θέτει ερωτήσεις όπως: Τι θεωρείτε ποιοτική διασκέδαση; Πώς διασκεδάζουν οι οικογένειές σας; Έχετε ακούσει ιστορίες από τους γονείς ή τους παππούδες σας για τον τρόπο που περνούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους; Ποια μέσα διασκέδασης δεν υπήρχαν παλαιότερα; Τι θα σας άρεσε να μάθετε για εκείνη την εποχή; Οι μαθητές/τριες παρακινούνται να διατυπώσουν ερωτήματα και να μοιραστούν βιώματα. Στη συνέχεια προβάλλονται παλιές φωτογραφίες, βίντεο ή αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες που απεικονίζουν μορφές διασκέδασης του παρελθόντος. Τα παιδιά σχολιάζουν και συγκρίνουν, εντοπίζουν διαφορές και κοινά σημεία με το σήμερα. Δημιουργείται συλλογικός πίνακας ερωτήσεων και θεμάτων έρευνας (π.χ. μουσική, χορός, πανηγύρια, παιδικά παιχνίδια, κινηματογράφος, ψυχαγωγία στην ύπαιθρο).
Η τάξη χωρίζεται σε ομάδες ρόλων, κάθε μία από τις οποίες αναλαμβάνει μια θεματική ενότητα. Οι ρόλοι είναι: Ομάδα Συνεντευκτών, Ομάδα Δημιουργών, Ομάδα Ψηφιακής Τεκμηρίωσης και Ομάδα Καλλιτεχνικής Αποτύπωσης. Η Ομάδα Συνεντευκτών δημιουργεί ερωτηματολόγια και οργανώνει συνεντεύξεις με μέλη μεγαλύτερων γενεών. Οι μαθητές/τριες ενημερώνονται για την ανάγκη χρήσης παραχωρητηρίων και ηθικών κανόνων. Καταρτίζεται σχέδιο με τα στάδια της συνέντευξης: επιλογή προσώπων, καταγραφή, απομαγνητοφώνηση, οργάνωση απαντήσεων.
Οι μαθητές/τριες προχωρούν στη διεξαγωγή των συνεντεύξεων. Οι απαντήσεις απομαγνητοφωνούνται και αναλύονται από τις ομάδες. Οι Ομάδες Δημιουργών και Ψηφιακής Τεκμηρίωσης συνεργάζονται με τις υπόλοιπες ομάδες και συναποφασίζουν για το είδος του τελικού προϊόντος (παρουσίαση, βίντεο, podcast, θεατρικό δρώμενο, μελοποίηση, φωτογραφική έκθεση). Τα παιδιά συνεργάζονται στη δημιουργία του έργου, αξιοποιώντας υλικό από τις συνεντεύξεις, εικόνες, μουσική και αφήγηση, ώστε να αποτυπώσουν με ευαισθησία την ψυχαγωγία των προηγούμενων δεκαετιών.
Το τελικό προϊόν παρουσιάζεται σε σχολική εκδήλωση, ενώ παράλληλα μπορεί να προβληθεί στην τοπική κοινότητα, σε συνεργασία με κάποιον πολιτιστικό φορέα ή σε φεστιβάλ Τοπικής Ιστορίας. Οι μαθητές/τριες μοιράζονται τις εμπειρίες τους, προβάλλουν τα έργα τους και αναδεικνύουν τη σημασία της προφορικής ιστορίας. Το υλικό μπορεί να αναρτηθεί στο ιστολόγιο του σχολείου ή να κοινοποιηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η δράση λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στις γενιές, δίνοντας στους/στις μαθητές/τριες τον ρόλο ενεργών φορέων πολιτιστικής διατήρησης και έκφρασης.
Στην τελική φάση, οι μαθητές/τριες καλούνται να αναστοχαστούν ατομικά και ομαδικά γύρω από τη διαδικασία που ακολούθησαν. Μέσα από ερωτήσεις όπως: «Τι έμαθα που δεν ήξερα;», «Τι με συγκίνησε ή με δυσκόλεψε;», «Πώς συνεργάστηκε η ομάδα μου;», συζητούν τις εμπειρίες τους. Γράφουν σύντομα κείμενα ή δημιουργούν καλλιτεχνικά έργα με θέμα: «Όταν οι άλλοι διασκέδαζαν…». Τα έργα τους αναρτώνται σε έναν τοίχο αναστοχασμού” στον σχολικό χώρο. Η δράση ολοκληρώνεται με την αίσθηση ότι το παρελθόν μπορεί να εμπλουτίσει το παρόν, αλλά και να θέσει προβληματισμούς για το μέλλον.
